อุตสาหกรรมรองเท้านิรภัย: มุมมองทางประวัติศาสตร์และภูมิหลังปัจจุบัน Ⅰ

ในบันทึกความปลอดภัยในอุตสาหกรรมและอาชีวอนามัยรองเท้าเซฟตี้ ยืนหยัดเป็นพยานถึงความมุ่งมั่นที่พัฒนาอย่างต่อเนื่องเพื่อความเป็นอยู่ที่ดีของคนงาน การเดินทางของพวกเขาจากจุดเริ่มต้นที่แสนลำบากสู่การเป็นอุตสาหกรรมที่มีหลายแง่มุมนั้นเชื่อมโยงกับความก้าวหน้าของแนวทางปฏิบัติด้านแรงงานระดับโลก ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และการเปลี่ยนแปลงของกฎระเบียบ

ต้นกำเนิดในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม​
รากฐานของอุตสาหกรรมรองเท้านิรภัยสามารถสืบย้อนไปได้ถึงศตวรรษที่ 19 ในช่วงที่การปฏิวัติอุตสาหกรรมกำลังดำเนินไป เมื่อมีโรงงานต่างๆ ผุดขึ้นทั่วทั้งยุโรปและอเมริกาเหนือ คนงานต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ที่เป็นอันตรายมากมาย ในช่วงแรกๆ การเปลี่ยนคนงานที่ได้รับบาดเจ็บมักถูกมองว่าคุ้มทุนมากกว่าการใช้มาตรการด้านความปลอดภัยที่ครอบคลุม อย่างไรก็ตาม เมื่อจำนวนอุบัติเหตุในสถานที่ทำงานเพิ่มสูงขึ้น ความจำเป็นในการป้องกันที่ดีขึ้นจึงชัดเจนมากขึ้น
เมื่อการพัฒนาอุตสาหกรรมแพร่หลายมากขึ้น ความต้องการในการปกป้องเท้าที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20รองเท้าหัวเหล็ก กลายเป็นผู้เปลี่ยนเกม การพัฒนาอุตสาหกรรมทำให้การบาดเจ็บในที่ทำงานเพิ่มขึ้นอย่างมาก และเนื่องจากไม่มีกฎหมายคุ้มครองคนงาน คนงานจึงต้องการอุปกรณ์ป้องกันที่เชื่อถือได้อย่างยิ่ง ในช่วงทศวรรษปี 1930 บริษัทต่างๆ เช่น Red Wing Shoes เริ่มผลิตรองเท้าหัวเหล็ก ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น เยอรมนีเริ่มเสริมรองเท้าเดินทัพของทหารด้วยหัวเหล็ก ซึ่งต่อมากลายมาเป็นอุปกรณ์มาตรฐานสำหรับทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2

การเติบโตและการกระจายความเสี่ยงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2​
หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2รองเท้าบู๊ทนิรภัย อุตสาหกรรมได้เข้าสู่ช่วงของการเติบโตอย่างรวดเร็วและการกระจายความเสี่ยง สงครามทำให้เกิดการตระหนักรู้มากขึ้นถึงความสำคัญของการปกป้องบุคลากร และแนวคิดนี้ก็ได้สืบทอดไปยังสถานที่ทำงานของพลเรือน เมื่ออุตสาหกรรมต่างๆ เช่น การทำเหมืองแร่ การก่อสร้าง และการผลิตขยายตัว ความต้องการรองเท้านิรภัยเฉพาะทางก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย
ในช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 กลุ่มย่อย เช่น พวกพังค์ ได้นำรองเท้าหัวเหล็กมาใช้เป็นกระแสแฟชั่น ซึ่งทำให้รองเท้าประเภทนี้ได้รับความนิยมมากขึ้น แต่ในช่วงนี้เอง ผู้ผลิตรองเท้าเซฟตี้เริ่มให้ความสำคัญกับการปกป้องมากกว่าแค่พื้นฐาน พวกเขาเริ่มทดลองใช้วัสดุต่างๆ เช่น โลหะผสมอะลูมิเนียม วัสดุคอมโพสิต และคาร์บอนไฟเบอร์ เพื่อสร้างตัวเลือกที่เบากว่าและสวมใส่สบายยิ่งขึ้น โดยไม่กระทบต่อความปลอดภัย